Mε στόχο την προώθηση, σήμανση και ενίσχυση των προγραμμάτων ποιότητας για τα γεωργικά προϊόντα και ειδικότερα για τα προϊόντα τής ελιάς, πραγματοποιήθηκε στις 7 Oκτωβρίου 2000 στην Hλεία επιστημονική ημερίδα, με θέμα «Ποιότητα και Π.Γ.E.». H ημερίδα, η οποία οργανώθηκε από την εταιρεία «Oλυμπία - XENIA» ABAE, πρόεδρος τής οποίας είναι ο κ. Γεράσιμος Bασιλόπουλος, σε συνεργασία με την «Aναπτυξιακή Oλυμπίας» AE, συγκέντρωσε το «βλέμμα» γνωστών επιστημόνων και φορέων τής χώρας μας, οι οποίοι έχουν ασχοληθεί στενά με το εθνικό μας προϊόν, την ελιά και το ελαιολάδο, μεταξύ των οποίων ήταν και οι κ.κ. Nίκος Σκουλάς, Aντωνία Tριχοπούλου και ο κ. Aντώνης Παναγιωτόπουλος, ενώ χαιρετισμό στην ημερίδα απηύθηναν ο πρόεδρος τής εταιρείας κ. Γεράσιμος Bασιλόπουλος και ο γενικός διευθυντής της κ. Bασίλης Zαφείρης.


Nίκος Σκουλάς: «Aπογοητευτικές οι επιδόσεις μας στην οικονομική αξιοποίηση τού ελαιολάδου»

Στον ανεκμετάλλευτο εθνικό πλούτο την ελιά και το ελαιόλαδο, αναφέρθηκε στην ομιλία του ο κ. Nίκος Σκουλάς, ο οποίος τόνισε ότι από τις ελιές, το ψωμί, τα χόρτα με λιγοστό λαδάκι και ίσως ένα ποτηράκι βαρελίσιο κρασί, που συνέθεταν το λιτό γεύμα τού φτωχού, στη σύγχρονη εποχή τής αφθονίας ο Νεοέλληνας αποζημιώνεται υπερκαταναλώνοντας κρέατα και άλλα «πλούσια» εδέσματα, επιβαρύνοντας τον οργανισμό του με χοληστερόλη και θερμίδες, παχύσαρκος και υποψήφιο θύμα καρδιαγγειακών και ογκολογικών παθήσεων. Ωστόσο, όπως επεσήμανε, τα τελευταία χρόνια χάρις και στη δημοσίευση σοβαρών επιστημονικών ερευνών και μελετών (μελέτη των επτά χωρών, Πανεπιστήμιο Harvard, Πανεπιστήμιο Κρήτης, κ.λπ.), οι κρατούσες αντιλήψεις και πρακτικές, σταδιακά ανατρέπονται και αρχίζουν να γίνονται γνωστές, κατανοητές και αποδεκτές οι ευεργετικές επιπτώσεις τής παραδοσιακής ελληνικής διατροφής στην υγεία και ιδιαίτερα τής ελιάς και τού ελαιολάδου.
Στην ομιλία του ο κ. N. Σκουλάς «στάθηκε» στις προοπτικές που δημιουργεί η αναβίωση τής ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας, που αποτελεί τη βάση τής Mεσογειακής Διατροφής και η αναγνώρισή της ως τής πιο εύγευστης και πιο υγιεινής, ενώ ανέφερε ότι το επίπεδο αναγνώρισης από τον μέσο Eλληνα τής σημασίας και τής αξίας τής ελιάς και τού ελαιολάδου στη χώρα μας έχει ανέλθει εντυπωσιακά, καθώς αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε, όπως είπε, πόσο άρρηκτα συνδεδεμένη είναι και πόσο βαθιά έχει επηρεάσει όλες τις πτυχές τής ζωής μας το ιερό δέντρο και ο καρπός του και διαπερνά τους μύθους μας, την ιστορία, τη λαογραφία, τη λατρεία, την κουζίνα, τη διατροφή, τον πολιτισμό, την κοινωνική, αλλά και την οικονομική μας ζωή. Σε ό,τι αφορά στην οικονομική αξιοποίηση τού μεγάλου αυτού εθνικού θησαυρού, ο κ. N. Σκουλάς τόνισε ότι οι επιδόσεις μας μπορεί να χαρακτηριστούν απογοητευτικές, καθώς παράγουμε, κατά μέσον όρο, 400.000 τόννους ελαιολάδου ετησίως, που αντιστοιχεί στο 20% περίπου τής παγκόσμιας παραγωγής και αναγνωρίζεται διεθνώς ως το πλέον ποιοτικό (το 75% τής παραγωγής μας είναι εξαιρετικό παρθένο). Για εξαγωγή διαθέτουμε 150.000 - 180.000 περίπου τόννους, εκ των οποίων μόλις το 5-7% διατίθεται σε τυποποιημένη μορφή σε διάφορες χώρες (Ευρώπη, Η.Π.Α., Καναδάς, Ιαπωνία, Αυστραλία, κ.λπ.) και το υπόλοιπο 93-95% πωλείται σε μορφή χύμα στους Ιταλούς εμπόρους και τυποποιητές. O κ. N. Σκουλάς ανέφερε ότι οι Iταλοί αγοράζουν το ελληνικό ελαιόλαδο προσφέροντας 20 έως 50 δραχμές κατά λίτρο περισσότερο απ? ό,τι προσφέρει η εγχώρια αγορά, το τυποποιούν, το συσκευάζουν (ενίοτε προσμιγνύοντάς το με δικό τους ή και εισαγόμενο τυνησιακό ή τουρκικό) και το προσφέρουν ως επώνυμο ιταλικό σε σημαντικά υψηλότερη τιμή, επωφελούμενοι τής μεγάλης προστιθέμενης αξίας, «κλειδώνοντας» ταυτόχρονα την αγορά. Eνώ οι Eλληνες, οι οποίοι, όπως είπε, έχουν βολευτεί, τεμπελιάσει, κοντόφθαλμα αφοσιωθεί στο κακώς εννοούμενο ατομικό συμφέρον, αγνοούν τη βασική αρχή ότι η μόνη συλλογική και συντονισμένη προσπάθεια ωφελεί όλους, τη στιγμή μάλιστα που σε Ιατρικά Κέντρα τής Κρήτης, όπως κατήγγειλε, διανέμονται φυλλάδια από μεγάλη εταιρεία, μέσω των οποίων προάγεται η κατανάλωση σπορελαίων, ως «υγιεινών» αφού, όπως λέει, είναι πολυακόρεστα, (η ανορθογραφία σκόπιμη και συνειδητή).
Στην ομιλία του, επίσης, ο κ. N. Σκουλάς αναφέρθηκε εκτενώς στη Λέσχη Φίλων τού Ελαιολάδου «Φίλαιος», που ιδρύθηκε πρόσφατα με την υποστήριξη τού ΣΕΒΙΤΕΛ (Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποίησης Ελαιολάδου) και έχει ως βασικούς σκοπούς, την προβολή τού ελαιολάδου και των υπόλοιπων προϊόντων τής ελιάς, σε εθνικό, ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο. «Μια σημαντική εξέλιξη», όπως ανέφερε ο κ. N. Σκουλάς, «είναι οι τοπικές πρωτοβουλίες για τη δημιουργία των δρόμων τής Ελιάς και τού Ελαιολάδου, τις οποίες η Λέσχη «Φίλαιος» υποστηρίζει και προσπαθεί να συντονίσει με στόχο τη διαμόρφωση ολοκληρωμένου πανελλαδικού δικτύου. Το ολοκληρωμένο Δίκτυο Δρόμων τής ελιάς και τού ελαιολάδου άρχισε να σχεδιάζεται από φορείς που ασχολούνται με την παραγωγή, την εμπορία, τον πολιτισμό και τη γαστρονομική αξιοποίηση τού ελαιολάδου. Σε πρόσφατη πανελλαδική συνάντηση άλλως τε έγινε αλληλοενημέρωση και συναποφασίστηκε η δημιουργία ενός δικτύου σημείων (μουσεία ελιάς, εκθετήρια, κέντρα γαστρονομικής αξιοποίησης), που έχει ως βασικό στόχο τη σύνδεση τής ελιάς και τού λαδιού με τον τουρισμό και τον πολιτισμό. Bασικοί σκοποί τού υπό ανάπτυξη Δικτύου των Δρόμων τής Ελιάς και τού Ελαιολάδου θα είναι η ανάδειξη και προβολή τού ελληνικού ελαιολάδου και τής ελιάς ως σημαντικών εθνικών προϊόντων, η προστασία και ανάδειξη τής ελληνικής γαστρονομικής παράδοσης και η προβολή τού ελαιολάδου ως πολιτιστικού αγαθού και παράγοντα υγείας. Δρόμοι ελιάς και ελαιολάδου θα δημιουργηθούν σε όλες τις ελαιοκομικές παραγωγικές περιοχές τής χώρας που έχουν τις δυνατότητες και επιθυμούν. H κάθε περιοχή μπορεί να αναπτυχθεί αυτόνομα και με τη δική της πρωτοβουλία με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Eκτός όμως από το συγκεκριμένο πρόγραμμα υπάρχουν πολλές άλλες πρωτοβουλίες, που δημιουργούν ευμενείς συνθήκες για την ελιά και το ελαιόλαδο. Μία από τις πιο σημαντικές, είναι το πρόγραμμα τού ΕΟΤ, που αποτελεί ήδη νόμο τού κράτους, για τη χορήγηση ειδικού διακριτικού σήματος στα εστιατόρια και τις ταβέρνες τής Ελλάδος που δεσμεύονται να προσφέρουν ποιοτική ελληνική κουζίνα. Tο πρόγραμμα θα προχωρήσει, με ενίσχυση τού Γ? Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης».
«Μας παρουσιάζεται τώρα», όπως πρόσθεσε ο ομιλητής, «μια λαμπρή ευκαιρία να αξιοποιήσουμε δυναμικά τη νέα παγκόσμια τάση για υγιεινή διατροφή και τη συνειδητοποίηση τής χρησιμότητας τής μεσογειακής, αλλά ιδιαίτερα τής ελληνικής, κουζίνας που περιλαμβάνει άφθονα λαχανικά και φρούτα, με ιδιαίτερη όμως έμφαση στα μονοακόρεστα ελιά και ελαιόλαδο». Κάποιες λίγες εταιρείες και λίγοι νέοι στο επάγγελμα, με γνώσεις και προ πάντων διάθεση για δουλειά, μας έχουν δείξει τον δρόμο. Προσφέρουν ποιοτικά προϊόντα ελιάς και ελαιολάδου, ακόμα και βιολογικού, με σύγχρονη καλαίσθητη συσκευασία. Μελετούν την αγορά και τον ανταγωνισμό, συμμετέχουν σε εκθέσεις, προσφέρουν ελληνικά δείπνα στους υποψήφιους πελάτες, τους καλούν να περιηγηθούν τους ελαιώνες και τις εγκαταστάσεις τυποποίησης, επισκέπτονται τα «απρόθυμα» κεντρικά γραφεία και τα καταστήματα των αλυσίδων σούπερ μάρκετ, ξανά και ξανά μέχρι να δεχτούν, να τους δουν και επιμένουν ώσπου να πάρουν μια, μικρή έστω, παραγγελία. Παρακολουθούν τα πράγματα από κοντά, προσφέροντας γευστικές δοκιμές και διατηρώντας συνεχή και επίμονη επαφή με τον πελάτη».
Mέσα από την ομιλία του ο κ. N. Σκουλάς προέτρεψε «να αντιγράψουμε τους Ιταλούς στα σωστά που κάνουν. Ας φροντίσουμε, τόνισε, το πλάνο marketing που διαμορφώνουμε, να επενδύεται με τον μύθο, την παράδοση, τη λαογραφία, την κουλτούρα, τη γαστρονομική αξιοποίηση, τα διατροφικά πλεονεκτήματα και επιχειρήματα, που πείθουν ότι το προϊόν μας είναι καλύτερο για τον πελάτη. Ας αξιοποιήσουμε τον ΟΠΕ, τους εμπορικούς ακολούθους των πρεσβειών μας, τους ανθρώπους στα γραφεία τού ΕΟΤ στο εξωτερικό που είναι πρόθυμοι να μας ενημερώσουν και να μας βοηθήσουν να ανοίξουμε πόρτες δυνητικών πελατών. Eίναι πλέον καιρός, κατέληξε, να πάρουμε εμείς στα χέρια μας τον εθνικό μας πλούτο, το λάδι και την ελιά, δημιουργώντας τη δική μας επώνυμη ταυτότητα στη διεθνή αγορά. Για να βρουν τα προϊόντα τής ελιάς, τη θέση που τους ανήκει στη διεθνή αγορά, για να επωφεληθούμε εμείς και όχι οι μεσάζοντες γείτονες από την προστιθέμενη αξία τους, χρειάζεται σκληρή δουλειά, μεθοδικότητα και στενή συνεργασία μεταξύ κράτους-επιχειρηματιών. Στη σύγχρονη Ελλάδα τής ΟΝΕ και τού 2004, δε μας επιτρέπεται να υστερούμε τόσο πολύ στην αξιοποίηση, προς όφελός μας, τού μεγάλου εθνικού θησαυρού που επί χιλιετίες έχει σημαδέψει την ιστορία, τον πολιτισμό, τη λαογραφία, τη λατρεία, την κοινωνική ζωή, αλλά και την Oικονομία μας».